
40 տարուց Հայաստանում բամբակ աճեցնելու փորձեր կարվեն։ «Նայթեքս» ԲԲԸ-ի գլխավոր տնօրեն Հակոբ Աղաբեկյանը NEWS.am-ի թղթակցին հայտնեց, որ ընկերության գործընկերներն արդեն երկրորդ աշունն է Արարատյան դաշտավայրում բամբակ են ցանում։ Այս տարի 20 հա մակերեսում երկրորդ անգամ բամբակ կցանվի՝ Արմավիրի մարզի Բաղրամյան գյուղից ոչ հեռու՝ «Տերաս դը Արմենիա» գյուղատնտեսական հողերում։ Ընկերությունը հանդես է գալիս որպես երաշխավորող գնորդ։ Նախագիծն ավելի շուտ ոգեւորվածության, ոչ թե բիզնես-պլանի հետեւանք է. «Մեծ մակերեսով չենք էլ կարող ցանել, բամբակին ջուր եւ ջերմություն է անհրաժեշտ։ Այսինքն, միայն Արարատյան դաշտավայրում է կարելի ցանել։ Իսկ այնտեղ լավ հողատարածքները զբաղեցված են։ Պարզապես ցանկանում ենք փորձել, թե ինչ դուրս կգա», – ժպիտով նշեց Աղաբեկյանը։
Բամբակ աճեցնելը շահավետ չէ նաեւ այլ պատճառով. Եթե այն միայն մանրաթելի վերածվի, կորուստները մեծ կլինեն, բացատրել է Աղաբեկյանը։
«Այն եկամտաբեր է միայն համալիր վերամշակման դեպքում. սերմերը՝ յուղի, ցողունը՝ ցելյուլոզայի, թափոնները անասնակերի համար օգտագործելով։ Իսկ նման սարքավորումներ այստեղ չունենք։ Ուզբեկստանում այն կա, հետեւաբար բամբակի արդյունաբերությունն այնտեղ ամենազարգացածներից է։
Աղաբեկյան մարդը բամբակե դղյակներ չի կառուցում։ Որոշել ենք ցանել, կողմնակի արտադրություն չենք կարող սկսել, բայց մանրաթել կարող ենք ստանալ։
Այժմ Հայաստանում բամբակ չի աճեցվում, սակայն նախահեղափոխական եւ 23-30-ական թվականներին Արաքս գետի երկայնքով ձգվող բամբակի դաշտերը քիչ չէին։
Բամբակը գերազանցում էր Հոկտեմբերյանի ընդհանուր ցանքատարածությունների 4%-ը, բամբակի մշակման գործարան կար։ 30-ականներից սկսեցին ավելի քիչ ցանել, 60-ականներից դրանց փոխարինեցին ծիրանի եւ խաղողի այգիները։ Մարալիկի ֆաբրիկան իր դերը չկորցրեց, սկսեց աշխատել միջինասիական բամբակով։ Այնտեղից, հիմնականում Թուրքմենիայից, բամբակը ներկրվում է մինչ օրս։
Բամբակ աճեցնելը շահավետ չէ նաեւ այլ պատճառով. Եթե այն միայն մանրաթելի վերածվի, կորուստները մեծ կլինեն, բացատրել է Աղաբեկյանը։
«Այն եկամտաբեր է միայն համալիր վերամշակման դեպքում. սերմերը՝ յուղի, ցողունը՝ ցելյուլոզայի, թափոնները անասնակերի համար օգտագործելով։ Իսկ նման սարքավորումներ այստեղ չունենք։ Ուզբեկստանում այն կա, հետեւաբար բամբակի արդյունաբերությունն այնտեղ ամենազարգացածներից է։
Աղաբեկյան մարդը բամբակե դղյակներ չի կառուցում։ Որոշել ենք ցանել, կողմնակի արտադրություն չենք կարող սկսել, բայց մանրաթել կարող ենք ստանալ։
Այժմ Հայաստանում բամբակ չի աճեցվում, սակայն նախահեղափոխական եւ 23-30-ական թվականներին Արաքս գետի երկայնքով ձգվող բամբակի դաշտերը քիչ չէին։
Բամբակը գերազանցում էր Հոկտեմբերյանի ընդհանուր ցանքատարածությունների 4%-ը, բամբակի մշակման գործարան կար։ 30-ականներից սկսեցին ավելի քիչ ցանել, 60-ականներից դրանց փոխարինեցին ծիրանի եւ խաղողի այգիները։ Մարալիկի ֆաբրիկան իր դերը չկորցրեց, սկսեց աշխատել միջինասիական բամբակով։ Այնտեղից, հիմնականում Թուրքմենիայից, բամբակը ներկրվում է մինչ օրս։